Απόσπασμα από τις απαντήσεις στα ΜΜΕ του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόβ κατά τη συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα της δραστηριότητας της ρωσικής διπλωματίας το 2017 (Μόσχα, 15 Ιανουαρίου 2018)
Ερώτηση: Δεν είναι μυστικό ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζουν μια βάση ελικοπτέρων και μια πλατφόρμα για την παραλαβή υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Βόρεια Ελλάδα, στην Αλεξανδρούπολη, όχι μακριά από τον κόμβο φυσικού αερίου στα σύνορα της Τουρκίας και της Ελλάδας, που ανακοίνωσε η Ρωσία. Υπάρχει αίσθηση ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν με κάποιο τρόπο να κλείσουν συμβολικά και έμπρακτα το δρόμο για την ενεργειακή συνεργασία της Ρωσίας με την Ελλάδα, τα Βαλκάνια, τη Νότια Ευρώπη. Πιστεύετε ότι αυτή η πίεση μπορεί να περιπλέξει ή να επιδεινώσει τις ρωσοελληνικές σχέσεις;
Αυτές τις μέρες γίνεται επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την ονομασία της γειτονικής για την Ελλάδα χώρας – της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Οι Έλληνες προσβάλλονται, επειδή το όνομα «Μακεδονία» είναι άδικο, διότι το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας του αρχαίου Μακεδονικού κράτους ανήκει σήμερα στην Ελλάδα. Η γειτονική χώρα με τέτοιο όνομα μάλλον διατηρεί τις εδαφικές απαιτήσεις. Κάποτε οι Ρώσοι εκπρόσωποι έλεγαν ότι μπορούν να επανεξετάσουν το ζήτημα της ονομασίας αυτού του κράτους, αν αλλάξουν οι συνθήκες. Θα μπορούσατε να σχολιάσετε αυτό;
Σ.Λαβρόβ: Οι Ρώσοι εκπρόσωποι έλεγαν; Αναγνωρίσαμε τη Μακεδονία ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Την αναγνωρίζουμε με αυτή την ιδιότητα.
Ερώτηση: Και αν αλλάξουν οι συνθήκες; Θα βρεθεί ένας καινούργιος συμβιβασμός;
Σ.Λαβρόβ: Ήδη αναφέρθηκε σε θέματα φυσικού αερίου. Στις ενέργειες των ΗΠΑ διακρίνεται φόβος του έντιμου συναγωνισμού. Εφόσον ακόμα δεν μπορούν να τον αντέξουν, οι ΗΠΑ προχωρούν στον ανέντιμο συναγωνισμό, στην άσκηση πολιτικών πιέσεων, έτσι ώστε να αναγκάσουν τις ευρωπαϊκές χώρες να κατασκευάσουν τις απαραίτητες ενεργειακές εγκαταστάσεις και να λαμβάνουν πιο ακριβό φυσικό αέριο. Αυτό αποτελεί επιλογή των ευρωπαϊκών χωρών. Θεωρούμε ότι οι ίδιοι πρέπει να κατανοούν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Εφόσον είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν περισσότερο στην παρούσα κατάσταση, αυτή είναι η απόφασή τους.
Τα δικά μας έργα για τη διαφοροποίηση των οδεύσεων μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι ο Nord Stream-2, τον οποίο ανέφερα, ο Turkish Stream, το οποίο μπορεί να επεκταθεί στην Ευρώπη. Προς το παρόν κατασκευάζεται μόνο η πρώτη γραμμή άμεσα για τους καταναλωτές στην Τουρκία. Η δεύτερη γραμμή θα κατασκευαστεί, μόνο εάν πάρουμε ατσάλινες εγγυήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι δεν θα κάνουν την ίδια παράσταση όπως έκαναν με τον South Stream σε σχέση με τη Βουλγαρία, η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι τώρα και πάλι έτοιμη να εξετάσει το ενδεχόμενο να υποδεχθεί η ίδια τη δεύτερη γραμμή του Turkish Stream. Θα είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε εκδοχή με τις 100% εγγυήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι δε θα ματαιωθεί.
Φυσικά και παρακολουθούμε τις συζητήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με στόχο ειδικά εκ των υστέρων να επινοήσουν κάποιους καινούργιους κανόνες και να προσπαθήσει να επιβραδύνουν τον Nord Stream. Δεν είναι πολύ καθαρό αυτό το παιχνίδι. Ελπίζω ότι παρ’ όλα αυτά ο αμιγώς οικονομικός χαρακτήρας αυτού του έργου, η υποστήριξή του ως οικονομικού και εμπορικού έργου από κορυφαίες ενεργειακές εταιρείες των ευρωπαϊκών χωρών δεν θα επιτρέψουν τα αθέμιτα παιχνίδια να επικρατήσουν.
Όσον αφορά στην αναβίωση των διαπραγματεύσεων, των προσπαθειών για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας της «Μακεδονίας», που για πολύ καιρό ήταν σε μια ημι-υπνώττουσα κατάσταση και ενεργοποιήθηκαν μόνο όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι η «Μακεδονία» πρέπει να είναι στο ΝΑΤΟ. Επειδή η Ελλάδα είναι ήδη στο ΝΑΤΟ, εσείς δεν έχετε ανάγκη από κάποιες παραχωρήσεις, αλλά τις παραχωρήσεις τις έχει ανάγκη η «Μακεδονία», η οποία πρέπει να «τραβηχτεί» στο ΝΑΤΟ. Ουσιαστικά αυτό είναι όλο.
Όποια ονομασία κι αν συμφωνήσουν η Ελλάδα και η «Μακεδονία» για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, εάν αυτό αποφασιστεί επισήμως και κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, σίγουρα όλοι θα το αναγνωρίσουν αυτό. Αλλά η ουσία όσων διαδραματίζονται, ελπίζω, ότι όλοι κατανοούν. Εδώ δεν γίνεται καθόλου λόγος για να ληφθούν υπ’ όψιν ορισμένα γενικά και ειδικά χαρακτηριστικά των δύο κοντινών λαών, αλλά για να κάνουν οπωσδήποτε μία από αυτές τις χώρες μέλος του ΝΑΤΟ.
